در پی انتشار خبر احداث جاده برای عبور خط لوله گاز در منطقه حفاظت شده و ذخیره گاه زیستکره «تنگ صیاد» در همین تارنمای طبیعت بختیاری و بازتاب های خبری این رخداد تلخ زیست محیطی در رسانه های مجازی، نوشتاری و شنیداری کشور، اداره کل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری بر علیه نگارنده اقدام به طرح دعوی در دادگستری شهرکرد نمود.

حیرت آور است که اداره کل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری انتقاد نگارنده به تصمیم و عملکرد دفتر ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست کشور و صدور مجوز چنین تخریبی را، به استناد مواد ۶۹۷ و ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی، نشر اکاذیب، تشویش اذهان عمومی و تضییع حقوق سازمان حفاظت محیط زیست کشور خوانده و شکایت خود را به این مرجع قضایی تسلیم نموده است. چنین رویه ای که سازمان حفاظت محیط زیست بر علیه فعالان و مدافعان محیط زیست شکایت کند، در طی دوران چهل ساله ی عمر سازمان حفاظت محیط زیست کشور وجود نداشته و اداره کل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری آن را به نام خود به ثبت رسانیده است!

جای بسی تأسف است که اداره کل حفاظت محیط زیست استان به جای پاسداری و صیانت بیشتر از اثرهای طبیعی و تنوع زیستی استان و مقابله با طبیعت ستیزان و متجاوزان به محیط زیست استان، توان خود را برای محدود سازی همین تعداد اندک فعالان و مدافعان محیط زیست صرف کرده و با طرح شکایت، آنان را به دادگاه می کشاند!

و تأمل برانگیزتر آنکه جناب یوسف پور به عنوان مدیر کل حفاظت محیط زیست استان و همچنین رئیس خانه مطبوعات استان! و فردی رسانه ای، اصل ۵۰ قانون اساسی و اندیشه ی گردش آزاد اطلاعات را نادیده گرفته و حتی تاب و تحمل شنیدن انتقاد از عملکرد دستگاه و سازمان خود را نداشته و برای ساکت کردن اندک رسانه های محیط زیستی حوزه استحفاضی اش به دادگاه شکایت می برد!

برخی از بازتاب های این اقدام اداره کل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری:

– پایگاه خبری فضای سبز و محیط زیست ایران (سبزپرس)

– دیده بان محیط زیست ایران

– روزنامه روزگار

– پرنده نگر

– دوستداران حیوانات و محیط زیست

– روزنامه تهران امروز

– علوم پایه

– پایگاه خبری فضای سبز و محیط زیست ایران (سبزپرس)

– آتش نوشت

– واگویه های نانوشته

– تغییر و تغییرات اقلیم

– طبیعت ایران

– اله تی تی گیلان

– خبرگزاری مهر

– وبلاگ گفت و گوی داغ سبز

– روزنامه همشهری

در نخستین روزها از اردیبهشت ماه سال جاری، شاهد یک بی قانونی آشکار در قسمت شمالی منطقه‌ی حفاظت شده و پارک ملّی تنگ صیاد در بام ایران هستیم. تنگ صیاد یک اثر طبیعی و ذخیره گاهی منحصر بفرد در چهارمحال و بختیاری است که به همراه اثر طبیعی دنا در کهکیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۸۹ توسط شورای بین المللی انسان و کره مسکونی در فهرست جهانی ثبت شده تا تعداد ذخیره‌گاه های زیست کره در کشور به عدد ۱۱ برسد. ذخیره‌گاه های زیست کره، مناطق حفاظت شده‌ای هستند که از طرف یونسکو تحت پوشش دفتر شورای هماهنگی بین‌المللی برنامه انسان و کره مسکون (MAB) قرار دارند و هدف اصلی از تعیین این ذخیره‌گاه ها، ایجاد زمینه علمی مناسب به منظور هماهنگی بین کشورها و تبادل دانش علمی برای جلوگیری از کاهش روند رو به نابودی تنوع‌ زیستی جهان است.

بر مبنای ماده ۸ آیین نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، هرگونه تخریب و تجاوز به این گونه محیط های ارزشمند حفاظت شده و پارک های ملّی مطلقا”ممنوع و جرم بوده و سازمان حفاظت محیط زیست باید از هر جا که متوجه این جرم و بی قانونی آشکار گردید، مانع از ادامه تجاوز و تخریب گردد.

متأسفانه به نظر می رسد سازمان حفاظت محیط زیست بدون مقاومت اجازه عبور یک خط لوله جدید گاز را در محدوده ی تنها ذخیره گاه زیستکره استان صادر کرده و پیمانکار نیز درحال احداث جاده دسترسی به طول حدود ۱۵ کیلومتر با عرض تخریبی بیش از ۱۰ متر بوده که تاکنون حدود ۵ کیلومتر از این جاده احداث شده است!

واقعا” اگر پارک های ملّی و  ذخیره‌گاه های زیستکره این قدر با ارزش بوده و از بالاترین ضریب حفاظتی برخوردار می باشند و ناموس طبیعت وطن نامیده می شوند چرا با چنگ و دندان تا آن جا که قدرت داریم از آن ها پاسداری نمی کنیم و چرا نشاط این اثرهای طبیعی و پاسداری از اصل ۵۰ قانون اساسی را فدای برخی منافع ناچیز و کوتاه مدت می کنیم؟

آیا ارزش این مناطق کمتر از اراضی کشاورزی است که حاضر نیستیم برای اجرای چنین پروژه هایی به فکر انتخاب مسیرهایی در خارج از این محیط های ارزشمند باشیم و با فاصله ۵۰۰ متر با خرید اراضی کشاورزی، این گونه شاهد تخریب و تجاوز به تنها ذخیره‌گاه زیستکره در استان نباشیم؟

در سال های اخیر کارخانه‌ی سیمانی را در جوار منطقه‌ی حفاظت شده و پارک ملّی تنگ صیاد احداث کردیم و متأسفانه حالا هم شاهد اجرای پروژه خطوط انتقال گاز در داخل محدوده ی این پارک ملی هستیم  … !

از همین باورها و عدم برخورداری ملاحظات محیط زیستی از وزن لازم، می شود فهمید که چرا روند تخریب سرزمین در کشورمان همچنان دست بالا را دارد؟

پی نوشت:

– مدیر کل محترم حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری در تماس تلفنی مورخ ۹۰/۲/۱۱ به نگارنده اعلام کردند که تنها بخشی (حدود ۵۰۰۰ هکتار) از محدوده ی ۲۷۰۰۰ هکتاری تنگ صیاد؛ پارک ملی بوده و مابقی، منطقه حفاظت‌شده و ذخیره‌گاه زیست‌کره می باشد و جاده ای که با مجوز دفتر ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست کشور در حال احداث می باشد در منطقه حفاظت‌شده و ذخیره‌گاه زیست‌کره تنگ صیاد واقع شده و در خارج از پارک ملی است.

– پاسخ اداره کل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری منشره در خبرگزاری ایسنا