گفتگوی نگارنده با خبرگزاری مهر در باره خسارت های ناشی از احداث سد بهشت آباد در حوزه مسائل اجتماعی منطقه را می توانید در اینجا ملاحظه کنید. در سال های اخیر پروژه های غیراصولی انتقال آب بین حوضه ای که شوربختانه غالبا” ملاحظات محیط زیستی و اجتماعی در ارزیابی آن ها از جایگاه سزاواری برخوردار نبوده است، موجب نگرانی فعالان و متخصصین حوزه محیط زیست شده است؛ چرا که عمدتا” این پروژه های غیرکارشناسی، پایداری هر دو سرزمین مبدأ و مقصد را نشانه گرفته است.

سد و پروژه انتقال آب بهشت آباد که مستند به مطالعات و ارزیابی های مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۸۷، شرکت مدیریت منابع آب ایران و سازمان حفاظت محیط زیست کشور، غیرفنی و غیراقتصادی و خلاف منافع منطقه ای و ملی تشخیص داده شده بود، قرار است به وسیله تونلی به طول ۶۵ کیلومتر و در عمق ۳۰۰ متری زمین، آب را از سرشاخه های کارون بزرگ به سمت حوزه مرکزی کشور – اصفهان – منتقل کند.

متأسفانه تاکنون هشدارها و انتقادها از اجرای این طرح که بی شک می تواند روند بحران آب در چهارمحال و بختیاری و خوزستان را شتابناک تر کند راه به جایی نبرده و مطمئنا” اضافه بر ایجاد معظلات زیست محیطی، به لحاظ نادیده گرفتن مؤلفه های اجتماعی فرهنگی و برنامه های اسکان مجدد و اشتغال جایگزین اهالی روستاهای مشمول جابجائی ناشی از اجرای سد، تنش های اجتماعی اجتناب ناپذیری در منطقه رقم زده خواهد شد.