افزایش نگران کننده شمار آتش‌سوز‌های رخ داده در عرصه‌های جنگلی و مرتعی کشور در نخستین ماه تابستان امسال، فعالان و دست‌اندرکاران حوزه منابع طبیعی و محیط زیست کشور را به یاد سال ۱۳۸۹ به‌عنوان یکی از سوزان‌ترین سال‌های طبیعت کشور انداخته است. ناتوانی ناوگان‌های اطفای حریق نهادهای متولی در مهار و اطفای آتش‌سوزی‌های رخ داده در مناطق کوهستانی و نسبتا” دور‌دست زاگرس که افزایش سرانه سطوح حریق این آتش‌سوزی‌ها را به دنبال داشته، نگرانی‌های زیادی را از جهت کم توجه‌ای مسئولان تصمیم‌گیر در حوزه تأمین تجهیزات سخت‌افزای لازم و متناسب با وضعیت توپوگرافی رویشگاه‌های زاگرس بوجود آورده است.

     پیشگیری از وقوع حریق و کنترل و مقابله با انگیزه‌های سودجویانه در آتش‌سوزی‌های عمدی، یک موضوع پیچیده‌ی اجتماعی است که بایستی در صدر اولویت‌های کاری یگان‌های حفاظتی سازمان‌های جنگل‌ها و حفاظت محیط زیست کشور قرار گیرد و مأموران حفاظتی هوشیارانه مناطق بحرانی را شناسایی و تحت نظر بگیرند. در گفتگویی با خبرنگار روزنامه آرمان به برخی از عوامل و انگیزه‌های وقوع حریق در جنگل‌ها و مراتع کشور پرداخته‌ایم که می‌توانید آنرا در اینجا بخوانید:

     هم‌زمان با آغاز گرما و فصل خشک تابستان و پایان زمان برداشت محصولات کشاورزی که متأسفانه باعث کاهش سطح احتیاط و حتی همکاری‌های کشاورزان در پیشگیری از وقوع حریق در رویشگاه‌های جنگلی و مرتعی شده است، روند وقوع حریق‌های انسان‌سازبه‌طرز نگران کننده‌ای شتاب گرفته و آخرین آن‌ها،رویشگاه‌های ارس استهبان فارس است که ناباورانه بیش از ۴۸ ساعت است که در آتش بی‌احتیاطی و فرهنگ غلط کشاورزان منطقه در حال سوختن است!

     سوزاندن کاه و کلش برجای‌مانده در اراضی تحت کشت گندم و جو یکی از شیوه‌های نادرست و غیرکارشناسی در میان برخی کشاورزان است که در اکثر مواقع سبب گسترش آتش به عرصه‌های جنگلی و مرتعی اطراف شده و این‌چنین گونه‌های منحصربفردی مانند ارس‌های ارزشمند کوهستان تودج را تبدیل به خاکستر می‌کند.

      گفتگوی نگارنده با خبرنگار روزنامه آرمان را که می‌توانید در اینجا بخوانید؛ شرح نابسامانی ناوگان‌های اطفای حریق نهادهای دولتی متولی است که ظاهرا” عزم امیدوار کننده‌ای برای پایان دادن به ناتوانی‌های آن‌ها نیز مشاهده نمی‌شود!