ذخیرهگاه جنگلی ارس لرستان در معرض خطر نابودی!
گزارشات و ابراز نگرانیهای برخی از دوستداران محیط زیست و کارشناسان استان لرستان حکایت از یک رخداد تلخ دیگر و بیم نابودی یکی از ذخیرهگاههای ارزشمند ارس در زاگرس مرکزی دارد که متأسفانه تحت فشارهای سیاسی برخی از مدیران ارشد شهرستان الیگودرز در حال وقوع میباشد! در همین زمینه گفتگویی را با خبرگزاری مهر انجام دادهام که میتوانید متن کامل آنرا در زیر بخوانید:
زاگرس مرکزی دارای اکوسیستمهای جنگلی منحصر بفرد و نادری است که به لحاظ اهمیت اکولوژیکی و بنابر سیاستهای اجرایی سازمان جنگلها، این مناطق در مدیریت جامع جنگلها به صورت ویژه مورد توجه قرار میگیرند.
درخت ارس یا سرو کوهی Juniperus excelsa یکی از گونه های نادر جنگلی است که پراکنش آن در منطقه زاگرس به استانهای آذربایجان غربی، لرستان، چهارمحال و بختیاری و فارس محدود بوده و بهصورت لکههای پراکنده، رویشگاههای ارزشمندی را در این مناطق بوجود آوردهاند.
بهرغم مقاومت فوقالعاده گونه ارس در برابر آفات و امراض جنگلی، متأسفانه تنشهای اکولوژیکی ناشی از عوامل محیطی و انسانی، فرایند زادآوری طبیعی این گونه نادر را شدیداً دچار اختلال کرده است. حضور دام در در رویشگاهها، استفاده از سرشاخه درختان جهت تعلیف دام، استفاده برای سوختهای هیزمی و پوشش سقف منازل روستایی در شمار مهمترین تهدیدهای این گونه نادر در زاگرس قرار دارند.
گفتنیاست یکی از این معدود رویشگاهها، عرصهای ۹۰۰ هکتاری است که در ۷۵ کیلومتری جنوب شهرستان الیگودرز در منطقه کیگوران واقع شده است. این رویشگاه دارای طرح مصوب بوده و بهعنوان یکی از ذخیرهگاههای جنگلی ارس کشور تحت شرایط حفاظتی ویژه مدیریت شده و براساس قوانین و مقررات سازمان جنگلها؛ این ذخیرهگاهها – خصوصا” هسته مرکزی – قرق مطلق محسوب شده و تمامیفعالیتهای انسانی در آنها ممنوع است.
متأسفانه گزارشات برخی از دوستداران محیط زیست منطقه حکایت از فشارهای سیاسی برخی از مدیران ارشد شهرستان الیگودرز برای عبور دادن یک جاده دسترسی به مرکز بخش شولآباد از درون این ذخیرهگاه ارزشمند دارد! جادهای که از محل گردنه گلهبادوش شروع میشود و احداث آن خسارتهای جبران ناپذیری به این رویشگاه وارد کرده و با واکنشها و مخالفتهای جدی فعالان محیط زیست و برخی از کارشناسان منابع طبیعی مواجه خواهد بود. هرچند که در حال حاضر اجرای پروژه موقتاً متوقف شده است اما نگرانیها بابت تخریب ذخیرهگاه همچنان وجود داشته و مخالفان عبور جاده از داخل ذخیرهگاه بر این باورند که بخش شولآباد هماکنون دارای جاده دسترسی مناسبی بوده که در گذشته در یک مسیر با شیب کمتر احداث شده است و اصولاً برای احداث جاده جدید هیچگونه ضرورتی وجود ندارد.
armin گفته است:
۷ بهمن, ۱۳۹۲ در ساعت ۱۸:۳۱
سلام خسته نباشید من واقعا ناراحت شدم.. واقعا این دیگه نه تحصیلات میخواد نه دانش هر موجود زنده اى البته به غیر از انسان میدونه که تخریب چنین زیستگاهى میتونه هم براى اون منطقه و هم براى روستاهاى اطراف و هم شهرهایی که نزدیک این منطقه هستند زیان بار باشه از نظر اب و هم از نظر دماى هواى اطراف و رودخانه هایی که در ان منطقه بوجود آمده زیانبار هستش امید وارم مسولین محترمى که به فکر تخریب و نابودى این منطقه زیبا افتادن این جاده رو احداث نکنند امیدوارم