برگزاری نخستین کارگاه آموزشی مقابله با پدیده زوال در چهارمحال و بختیاری
بررسیهای تحقیقاتی و پهنهبندیهای میدانی محققان و کارشناسان مرکز تحقیقات و اداره کل منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری اضافه برگزارشهای تحقیقاتی منتشره دیگر استانها که اغلب خبر از وقوع زوال و خشکیدکی در بلوطزارهای آن مناظق زاگرسی دارد، حکایت از این حقیقت نگرانکننده دارد که اضافه بر گونه بلوط، برخی گونههای درختی و درختچهای و بوتهای اکوسیستمهای جنگلی و مرتعی استان نیز درگیر این پدیده شدهاند! ماجرای ناگواری که حدود ۵ سال پیش با خشکیدگی درختان بلوط آغاز شد و الآن با شتابی نگرانکننده سایر گونههای درختی و درختچهای مانند زبانگنجشک، بنه و بادام کوهی و همچنین بوتههای گون را نیز درگیر کرده و تنوع زیستی اکوسیستمهای جنگلی و مرتعی زاگرس را با مخاطرههای جدی مواجه کرده است.
گفتنیاست قرار است نخستین کارگاه آموزشی مقابله با پدیده زوال در اکوسیستمهای جنگلی و مرتعی چهارمحال و بختیاری به همت انجمن محیط زیستی تسنیم و با حمایت و پشتیبانی طرح حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی برگزار شود تا محققان و پژوهشگران مرکز تحقیقات منابع طبیعی استان نتایج تحقیقات خود را برای محیطبانان و محافظا جنگل و مرتع استان و کارشناسان این نهادهای اجرایی ارائه کنند.
در این کارگاه یکروزه که در روز شنبه – مورخ ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۲ – در جنگلهای محدوده پایلوت طرح حفاظت از تنوع زیستی زاگرس مرکزی برگزار میشود اضافه بر آشناسازی و آگاهیبخشی، وظایف و مأموریتهای محیطبانان و محافظین جنگل و مرتع در مواجه با این پدیده آموزش داده خواهد شد. این کارگاه در دو بخش؛ صبح (آموزشهای تئوری با استفاده از پاورپوینت و تجهیزات کمک آموزشی) و بعد از ظهر (بازدید میدانی و آموزشهای عملی) برگزار میشود.
maziar گفته است:
۱۲ آبان, ۱۳۹۲ در ساعت ۰۳:۱۶
مدیر محترم سایت
احتراما ضمن سپاس از زحمات شما
خواهشمند است وبلاگ اینجانب را در لیست” لینک ها” قرار دهید.
ضمنا سایت شما لینک شده است.
پیشاپیش سپاسگذارم.
http://www.osiwand.mihanblog.com
علیرضا امیری گفته است:
۱۵ اسفند, ۱۳۹۲ در ساعت ۱۶:۴۲
جنگل های استان کرمانشاه در زمانی نه چندان دور ، حدود یک میلیون هکتار وسعت داشتند . این درختان ِ مقدس که بیشترشان بلوط بودند ، اکسیژن تولید می کردند و ضمن جلوگیری از بروز سیل های ویرانگر ، باعث پر شدن سفره های آب زیرزمینی و زایندگی سراب ها و چشمه سارها می شدند.
در چند دهه ی اخیر ، بلایای طبیعی و نیمه طبیعی مانند کمبود بارندگی و هجوم ریزگردهاو آتش سوزی ، و بلاهای انسانی از جمله ریشه کنی درختان برای هیزم و زغال ، تبدیل جنگل به جاده ، ساختمان ، لوله کشی گاز و نفت ، ایجاد مزارع و باغ ، و چرای بیش از حد دام ها ، از آسمان و زمین نازل شدند تا سرانجام ، درختان مقاوم بلوط ، کم کم ، توان ِخود را از دست داده و دسته دسته شروع به خشک شدن کردند .
اگرچه سازمان های عریض و طویلی برای حفاظت از این جنگل ها وجود داشتند ولی آن ها نیز با گم کردن هدف های اصلی خود ، سرگرم روزمره گی ها شدند و از طرف دیگر ، با اجرای ناقص انواع و اقسام طرح های غیر کارشناسی و واگذاری های بی قاعده و بی منطق ِ زمین های جنگلی ، نا خودآگاه ، در تخریب جنگل ها قدم برداشتند .
در حال حاضر ، قرار است لاشه ی تعداد زیادی از درختان خشکیده ی بلوط را با صرف هزینه های سنگین ، از جنگل خارج کرده و بسوزانند . کاری که در عمل مقدور نیست و اگر هم باشد بدآموزی های زیادی دارد و باعث سوء استفاده شده و بهانه ای به دست سودجویان خواهد داد تا در این هرج و مرج ، به جنگل تراشی رو بیاورند . من به دوستان مسئول توصیه می کنم که هزینه و توان خود را برای این کار بی فایده مصرف نکنند و به کارهای اساسی تری بپردازند و در پایان ، خطاب به مسئولین محترم می گویم :
حالا که دانسته و ندانسته ، خیلی از جنگل ها را نابود کرده اید ،
لا اقل بگذارید بلوط های کرمانشاه ایستاده بمیرند !
هومان خاکپور گفته است:
۱۵ اسفند, ۱۳۹۲ در ساعت ۲۲:۱۲
به: علیرضا امیری
من هم بر این باورم که عملیات بهداشت جنگل بدون فراهم شدن زیرساختارهای لازم در جوامع محلی و حذف عوامل تهدید و تخریب جنگلها، اقدامی اصولی نبوده و میتواند به تهدیدی جدید و هدررفت منابع مالی تبدیل شود …
ضیا کرمی گفته است:
۱۰ اسفند, ۱۳۹۳ در ساعت ۱۴:۱۸
اینجانب دانش آموخته رشته گیاهپزشکی اهل استان ایلام کاملا با دیدگاه آقای امیری موافقم و اصولاً مشکلات جنگلهای ایران از زمانی شروع شد که پای انسان به هر دلیلی به این محیط باز گردید.جنگلها فقط از طریق اجرای مناطق حفاظت شدهمطلق میتوان حفظ کرد.جای بسی تاسف است که باوجود گذشت بیش از ۵ دهه از ایجاد سازمان جنگلها هنوز این اعمال و طرحهای ناشیانه(موکداً کاملاً غیرعلمی)در خصوص جنگلها اجرا می شود.زمانی جنگل خواهد مرد که مردم آنرا بدون صاحب تلقی کنند و مسئولان نیز پی در پی قوانین و طرحهای غیر اصولی را اجرا کنن که متاسفانه نتیجه ای جز نابودی ندارد. مثلا سال ۱۳۹۱ ارزش یک درخت بلوط کهنسال ۳۵۰۰۰۰ تومان بود و در سال ۱۳۹۲ ۲۵۰۰۰۰ تومان است!!!! و این در حالیست که کارشناسان اروپایی و آمریکایی ارزش همین مورد را ۲۰۰۰۰۰ دلار برآورد کرده اند.!!